همان طور که نشان داده شده تنها تفاوت انواع مختلف ویتامین K در طول و نوع زنجیر جانبی آن هاست. به علاوه در تصویر دو نوع مولکول ویتامین K2 نشان داده شده است که هر دو نقش مشابه دارند اما نوع MK-7 مدت زمان بیشتری در بدن موثر است. ویتامین K1 در سبزیجات با برگ سبز تیره، کیوی، آلو، انار و … به طور فراوان وجود دارد و می توان به سادگی از طریق تغذیه مقدار مورد نیاز را مصرف نمود. این موضوع در مورد ویتامین های K2 متفاوت است. دو نوع اصلی این خانواده یعنی MK-4 و MK-7 که بیش از 90 درصد K2 موجود در مواد غذایی را تشکیل می دهند به مقادیر بسیار کوچکی در برخی از مواد غذایی وجود دارند. ویتامین MK-4 در زرده تخم مرغ، چربی های حیوانی و لبنیات و ویتامین MK-7 که حاصل تخمیر است در برخی پنیرها (پنیر گودا و بری) و NAtto (یک غذای ژاپنی) وجود دارد.

اما مهمترین نکته ای که هدف از ارایه این مطلب است نقشی است که ویتامین K2 در بدن ایفا می کند.

• این ویتامین حلقه گم شده در زنجیر جذب و عملکرد کلسیم در بدن ماست. بدون این ویتامین کلسیم جذب شده به جای وارد شدن به بافت های سخت مانند دندان و استخوان ها در دیواره عروق و قلب و دیگر بافت های نرم رسوب خواهد کرد.
• ویتامین K2 بر روی گیرنده های رشد سلول ها موثر است و نقش آن در جلوگیری از رشد سلول های سرطانی اثبات شده است.
• این ویتامین نه تنها کلسیم را وارد بافت های سخت می کند بلکه کلسیم رسوب کرده در عروق و بافت های نرم را از آن ها جدا می کند.
• K2 و ویتامین D مکمل هم هستند.
• نقش اساسی در شکل گیری استخوان ها و دندان ها در جنین ایفا می کند و شکل گیری صورت و ظاهر کودک کاملا به آن وابسته است.

مقدار مصرف روزانه

ویتامین K2 بدون هیچ گونه عوارض جانبی می باشد و مصرف آن کاملا بدون خطر است. مقدار حداقل روزانه آن 100-120 میکروگرم برآورد شده است اما در تحقیق اخیر که در کانادا انجام شده 180-200 میکروگرم پیشنهاد شده است. برای نزدیک شدن به این مقادیر مصرف محصولات حیوانی که به طور طبیعی تولید شده باشد توصیه می شود. با این حال باید دانست که 90 درصد جمعیت آمریکای شمالی دچار کمبود این ویتامین هستند و مصرف مکمل آن به بسیاری توصیه می شود.